Փողոցում, թե որևէ միջոցառման ժամանակ կամ հյուր գնալիս, խանութում, թե շուկայում մարդիկ գրեթե ամեն քայլափոխի հարցնում են՝ ո՞նց է լինելու մեր երկրի վիճակը։ Մարդկանց աչքերում տխրություն, անհանգստություն և անորոշություն կա հայրենիքի ճակատագրի համար։
Ես միշտ ասում եմ, որ ավելի վատ ժամանակներ են եղել, բայց կարողացել ենք պատվով դուրս գալ խնդիրներից և նույնիսկ հզոր պետականություն ունենալ։ Հիմա էլ կարող ենք, եթե չկորցնենք հույսը և վճռականությունը։
Մարդկանց հաջորդ տրամաբանական հարցն է հնչում՝ բայց սրանց հե՞տ՝ մատնացույց անելով Հայաստանի դավաճանական կառավարությանը։
Ես այստեղ կտրուկ եմ պատասխանում՝ առանց եթե-ների։ Սրանց հետ երբեք ոչինչ լավ չի եղել ու լավ չի լինելու։ Սրանք վատի, խաբելու, պարտության, դավաճանության և չարիքի կառավարություն են, հետևաբար պետք է մոռանալ սրանց հետագա քաղաքական գոյության մասին։
Մարդիկ մյուս տրամաբանական հարցն են տալիս՝ բա ո՞ւմ հետ:
Ես պատասխանում եմ, որ մեր ժողովրդի մեջ հիմա էլ կան բազում նվիրյալ, խելացի և պատրաստված գործիչներ, որոնց հետին պլան են մղում քաղաքական դաշտի ակտիվ և հաճախ մակերեսային խաղացողները։ Հայաստանը հարուստ է ուժեղ գործիչներով, որոնք շուտով իրենց խոսքը կասեն ինչպես իշխանությունը տապալելու, այնպես էլ ազգային կառավարություն կազմելու, Հայաստանը եռափուլ զարգացման ճանապարհով տանելու առումով։
Հնարավոր է ամեն լավ բան, պարզապես ժողովրդին ամեն ինչ ճիշտ և անկեղծ ներկայացնել է պետք, ժողովրդի հետ ազնիվ լինել է պետք, և ժողովուրդը կգնահատի քեզ։
Ազնվությունը քաղաքականության մեջ ամենակարևոր գործոնն է։
Նաիրի Հոխիկյան